Dutch

• Zelfstudie materialen

 

Het adviesdocument is bedoeld voor professionals in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ), specifiek AMHP’s (Approved Mental Health Professionals) en tolken gesproken en/of gebarentaal die samenwerken in de GGZ, in het bijzonder gesprekken die vallen onder de Mental Health Act 1983 (MHA).

Het is nuttig voor opleiders en trainers van AMHP’s die opleidingen/trainingen aanbieden die leiden tot de kwalificatie, herkwalificatie, en nascholing van AMHP’s, evenals voor opleiders en trainers van tolken. 

Het is relevant voor andere betrokkenen bij opnamegesprekken (‘Mental Health Act assessments’ of ‘MHAA’s’), zoals ‘Sectie 12’ dokters en politiepersoneel, al is het hoofdzakelijk gericht op AMHP’s die samenwerken met tolken. 

Het zou interessant kunnen zijn voor mensen die gebruik maken van diensten (cliënten), verzorgers en mensen die zelf gesprekken met tolken hebben meegemaakt die onder de Mental Health Act of binnen andere wettelijke kaders vallen. 

Het heeft enige toepasbaarheid voor professionals die in andere rechtsgebieden werken, zowel in het Verenigd Koninkrijk als internationaal, in gevallen waarbij iemand betrokken is bij een (opname)gesprek dat valt onder een vergelijkbare wet als de Mental Health Act 1983 en waar tolken van gesproken- of gebarentaal betrokken zijn. 

Wat is het doel van het adviesdocument? 

De zelfstudie materialen, onderwijsmaterialen, professionele (praktijk)richtlijnen, tips, informatiebladen (factsheets) en praktijkvoorbeelden zijn geproduceerd op basis van het 3-jarige onderzoek ‘Interpreting for Mental Health Act Assessments’ (INforMHAA) (‘Het tolken van MHAA-gesprekken’), gefinancierd door het NIHR SSCR (National Institute of Health and Care Research – School of Social Care Research). Deze materialen zijn dus gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. 

De onderzoek aanpak omvatte een uitgebreid verkennend literatuuroverzicht, enquêtes, interviews, en gesimuleerde praktijkscenario’s voorzien van gestructureerde feedback.

Hoe het adviesdocument te gebruiken

Het adviesdocument bevat een reeks onderwerpen en kan naar behoefte geraadpleegd worden. Elk onderdeel is geschreven om op zichzelf gebruikt te worden, maar waar nodig worden lezers verwezen naar relevante aanvullende materialen. Sommige delen zijn meer nadrukkelijk voor tolken bedoeld dan voor AMHP’s, maar alle informatie is relevant. 

Het document is verdeeld in 13 onderwerpen, beginnend met algemene overwegingen, om vervolgens een chronologische volgorde aan te houden; voor het MHAA-gesprek (voorbereiding), tijdens het gesprek, en na het gesprek. Er worden ook verbanden gelegd naar andere delen van het adviesdocument zelf, maar ook met geselecteerde andere materialen. Het is niet nodig om het document van begin tot eind te lezen, in de volgorde waarin de delen worden gepresenteerd: elk deel staat op zichzelf.

 

Onderwerp	Inhoud
ALGEMENE OVERWEGINGEN
1. Zelfstudie materialen	Achtergrond van de ontwikkeling van het adviesdocument en de bijbehorende materialen
2. De context en sleutelrollen	Wettelijke richtlijnen mb.t. de inzet van tolken en wettelijke vereisten.  Hoe werk in MHAA-gesprekken verschilt van gebruikelijke tolk situaties, binnen en buiten de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Wat betekent het om de client centraal te stellen?  Wie is verantwoordelijk voor wat?
3. Juridische besluitvorming in de praktijk	Verduidelijking van de plaats van de tolk binnen het juridische kader en de rol van de tolk (niet als belangenbehartiger).
VOOR HET MHAA-GESPREK (VOORBEREIDING)
4. Wanneer en waarom tolken inzetten	Verantwoordelijkheden van de AMHP en praktische overwegingen om ervoor te zorgen dat een tolk aanwezig is.  Wanneer is het acceptabel om geen tolk te hebben?  Welke soorten tolken zijn vereist met welke ervaringsniveaus?
5. Briefing tussen tolken en AMHP’s	Waarom is briefing belangrijk?  Wat kan worden besproken?  Wat wil een AMHP mogelijk vragen?  Wat wil een tolk mogelijk nagaan?  Welke soorten inhoud worden opgenomen?
6. Belangrijke concepten en termen voor tolken (en AMHP’s)	Wettelijke aard van de taal die gebruikt wordt in MHAA-gesprekken betekent dat sommige woorden en bedoelingen mogelijk niet volledig begrepen worden.  Waarom AMHP’s moeten weten dat de betekenissen ‘correct’ zijn overgebracht door de tolk.  Waarom tolken niet gewoon letterlijk kunnen vertalen.
TIJDENS HET MHAA-GESPREK
7. Manieren van tolken	Welke tolkbenaderingen wil een AMHP mogelijk vragen en waarom.  Welke tolkbenaderingen de tolk mogelijk wil aanbieden en waarom.  Belangrijke overwegingen in de vertegenwoordiging en representatie van de client door de tolk.
8. Een getolkt opnamegesprek stopzetten	Hoe kunnen AMHP’s aangeven dat ze niet tevreden zijn over een getolkt gesprek.  Wanneer moet een MHAA-gesprek worden gestopt en waarom.  Praktische overwegingen bij het stoppen van een MHAA-gesprek, gerelateerd aan ethiek, risico’s en schade.
9. Culturele sensitiviteit en culturele bemiddeling	Welke rol heeft een tolk, indien aanwezig, in culturele bemiddeling?  Tolken en belangenbehartiging.  Wat kan de beste aanpak zijn bij het gebruik van culturele- en gemeenschapsinformatie en achtergrond die een tolk kan hebben en wanneer dit niet ok is.
NA HET MHAA-GESPREK
10. De volledige client reis	Waarom tolken nodig zijn voor continuïteit direct na het MHAA-gesprek en het vervolg.
11. Debriefing en zorg	Hoe een goede debriefing eruit kan zien.  Hoe wordt er voor de tolken gezorgd.
12. Problemen m.b.t.. documentatie	Taalgebruik en tolkboeking op systemen documenteren.
13. Bestuur, verantwoording en bescherming	Belangrijke punten in bescherming en bestuur wanneer een tolk deel uitmaakt van een MHAA-gesprek.

Bijbehorende materialen

Onderwerp	Inhoud
R1  Doel van het adviesdocument en bijbehorend materiaal	Beschrijving van waarom het adviesdocument en bijbehorende materialen zijn gecreëerd, inclusief een disclaimer.
R2  Geschreven tolkbemiddelde MHAA-scenario’s	Vier uitgeschreven MHAA-scenario’s, met achtergrondinformatie waarom ze zijn gecreëerd en mogelijke toepassingen voor trainingsdoeleinden.
R3  Web links	Links naar de bronnen met beschrijvingen van talen en formaten.
R4 Trainingsideeën: Hoe de videobronnen te gebruiken	Handleiding hoe de video scenario’s gebruikt kunnen worden voor de training van AMHP’s en tolken.
R5 Ontwikkelen van debriefing vaardigheden	Trainingsmateriaal dat gebruikt kan worden ter aanvulling op de informatie ‘debriefing good practice’.
R6  Referentie lijst met aanvullende informatie	Een lijst met bruikbare referenties, inclusief informatie waarom de referenties bruikbaar zijn als verdiepende informatie.
R7 Minimale ‘best practice checklist’ voor tolken	Focus op specifieke tolkbenaderingen in een MHAA-gesprek
R8 Wat te documenteren	Documentatie richtlijnen.
R9 Minimale ‘best practice checklist’ voor AMHP’s	Focus op specifieke benaderingen van een MHAA-gesprek
R10 Gerelateerde materialen	Overzicht van gerelateerde documenten met een inleiding waarom elk nuttig kan zijn met live links.

2. Context en sleutelrollen

Deel 2 van het adviesdocument biedt een beknopt overzicht in begrijpelijke taal van het wettelijke kader van de Mental Health Act (MHA) 1983, MHA-opnamegesprekken (‘Mental Health Act Assessments’ of ‘MHAAs’) en de rollen die geassocieerd worden met Approved Mental Health Professionals (AMHP’s) en tolken bij het uitvoeren van een MHAA-gesprek. Het is vooral bedoeld voor tolken die voor het eerst in deze context werken, maar het kan ook nuttig zijn voor AMHP’s die onbekend zijn met het werken met tolken om een beter begrip te krijgen van de rol van tolken in deze context.

 

3. Wettelijke besluitvorming in de praktijk

Bij elk assessment gesprek dat valt onder de Mental Health Act (oftewel (‘Mental Health Act Assessments’ of ‘MHAA’) is het de AMHP die uiteindelijk verantwoordelijk is voor het nemen van de beslissing over de uitkomst van het gesprek. Dat gezegd hebbende, wanneer tolken betrokken zijn in een gesprek, dragen zij bij aan het nemen van de meest geschikte beslissing omdat het hun rol is om de communicatie te bemiddelen. Deel 3 legt uit hoe beide partijen dit proces succesvol kunnen navigeren, en hoe ze zich bewust moeten zijn van hun respectievelijke rollen en verantwoordelijkheden in dit proces, en welke zaken overwogen moeten worden in getolkte MHAA-gesprekken.

4. Wanneer en waarom tolken inzetten

 

Ons onderzoek wijst uit dat de huidige documentatie voor AMHP’s over wanneer en waarom een tolk nodig kan zijn, vooral gericht is op wat wordt aanbevolen en niet op het hoe. Het is ook ambitieus te noemen, zonder een ware weerspiegeling te zijn van de praktische complexiteiten die in het professionele veld worden ondervonden. Deel 4 van het adviesdocument gaat in op wanneer een tolk in te zetten, welk soort tolken nodig zijn, hoe hun ervaringsniveau is te bepalen, en welke compromissen hierbij gemaakt zouden kunnen worden.

 

5. Briefing tussen tolken en AMHP’s 

 

Een briefing verwijst naar een voorbereidend gesprek dat plaatsvindt tussen een AMHP en een tolk voordat een MHAA-gesprek wordt uitgevoerd. Het legt de basis voor het ontwikkelen van een gedeeld begrip en effectieve samenwerking tussen de AMHP en de tolk tijdens het daadwerkelijke gesprek. Ons onderzoek toont de voordelen van een voorbereidend gesprek tussen een AMHP en een tolk, waarin men kan vooruitlopen op veelvoorkomende misverstanden over respectievelijke professionele rollen, en proactief kan reflecteren op voorkeursstrategieën om veelvoorkomende uitdagingen in (getolkte) MHAA-gesprekken aan te pakken. Deel 5 van het adviesdocument schetst de belangrijkste overwegingen en werkwijzen voor AMHP’s en tolken om effectieve briefings te voeren.

 

6. Belangrijke juridische termen en concepten 

Deel 6 van het adviesdocument bevat informatie over belangrijke termen en concepten in de wetgeving rond geestelijke gezondheidszorg in het Verenigd Koninkrijk, omdat ons onderzoek heeft aangetoond dat veel tolken mogelijk niet volledig bewust zijn van de betekenis en implicaties van sommige belangrijke juridische termen en concepten die specifiek zijn voor MHAA-gesprekken. Wanneer wettelijke of GGZ-gerelateerde termen en concepten bepaalde betekenissen of implicaties hebben, kan dit onnodige obstakels creëren tijdens de voorbereiding of gedurende een MHAA-gesprek: soms lijken woorden vanzelfsprekend in de betrokken talen omdat ze, in andere contexten, vaak worden gebruikt. Hierdoor gaat soms de zeer precieze betekenis van deze wettelijke of specifieke termen en concepten, in het bijzonder MHAA-specifieke terminologie, verloren. Sectie 6 van het adviesdocument helpt om hiermee om te gaan.

 

7. Manieren van tolken 

Vanuit het perspectief van een AMHP is niet alleen wat een individu zegt, maar ook hoe zij zich uiten nuttig voor het inschatten van de geestelijke toestand van een persoon, hun vermogen om deel te nemen aan discussies over hun omstandigheden, de mogelijke uitkomsten van het MHAA-gesprek en wat deze kunnen impliceren. AMHP’s moeten er ook voor zorgen dat de belangrijke punten die zij verplicht zijn te zeggen met precisie door de tolk worden overgebracht om aan de wettelijke plichten van de rol van de AMHP te voldoen.

AMHP’s zijn zich er misschien niet van bewust dat tolken op verschillende manieren kunnen vertalen en dat elke benadering, indien nodig, in een situatie kunnen worden ingezet; bijvoorbeeld ‘consecutief’ of ‘simultaan’ tolken. Deel 7 van het adviesdocument gaat verder in op ons onderzoek, waaruit is gebleken dat de meeste AMHP’s tolken beschouwen als neutrale kanalen voor informatie-uitwisseling. Zij realiseren zich niet dat er keuzes te maken zijn over manieren van tolken en dat er complexiteiten zijn omtrent representatie van de client die zij mogelijk niet hebben overwogen. Tolken doen namelijk meer doen alleen woorden/gebaren vertalen tussen talen, ze zoeken naar equivalente betekenissen tussen talen, wat in sommige gevallen betekent dat ze andere woorden of uitdrukkingen kunnen gebruiken dan in een letterlijke vertaling zouden worden gebruikt. Dit kan zowel voordelig als problematisch zijn binnen een wettelijk kader. Door AMHP’s te informeren over de verschillende manieren van tolken en rekening te houden met de unieke aspecten van elk MHAA-gesprek, streeft deel 7 ernaar AMHP’s te helpen onderbouwde beslissingen te nemen over welke tolkmethode het beste past, afhankelijk van de eisen van de situatie.

 

8. Een getolkt MHAA-gesprek stopzetten 

Er zijn momenten waarop serieus overwogen moet worden of een getolkt MHAA-gesprek geannuleerd of gestopt moet worden. Het is de verantwoordelijkheid van de AMHP om deze beslissing te nemen. Deel 8 van het adviesdocument schetst de redenen voor een dergelijke beslissing, vooral met het oog op de eis om ‘op een geschikte manier’ een effectief MHAA-gesprek te kunnen hebben. Ons onderzoek wijst uit dat AMHP’s mogelijk zeer terughoudend zijn om een gesprek te stoppen vanwege praktische overwegingen, zoals het vinden van tolken en de benodigde tijd. Het adviesdocument hoopt AMHP’s te helpen die misschien niet volledig de gevolgen overzien van een MHAA-gesprek dat niet op een geschikte manier kan plaatsvinden. Het bespreekt ook de mogelijkheid om het gesprek te stoppen als de communicatievaardigheden of prestaties van de tolk niet aan de vereiste normen voldoen. De beslissing om te stoppen moet worden afgewogen tegen de behoeften van de persoon die mogelijk in nood is, aangezien een vertraging invloed kan hebben op zijn/haar (mentale) gesteldheid. Deel 8 is bedoeld om AMHP’s te ondersteunen bij het navigeren van dit besluitvormingsproces.

 

9. De rol en verantwoordelijkheden van tolken:
   Culturele sensitiviteit en culturele bemiddeling

Ons onderzoek bevestigt eerdere onderzoeksbevindingen in andere domeinen, dat AMHP’s (in lijn met andere professionals die bijvoorbeeld werken in de gezondheidszorg en binnen het recht) uiteenlopende perspectieven hebben op de rol van tolken en misschien niet goed weten hoeveel ze van de tolk kunnen vragen als het gaat om het bieden van culturele uitleg of context. Sommigen verwachten dat de tolk in een zeer beperkte rol opereert, waarin cultureel verklarende informatie zou worden beperkt of in het geheel niet zou worden aangeboden. Anderen zien de culturele inzichten die een tolk kan brengen als onderdeel van hun rol om volledig begrip van alle partijen te waarborgen. Bovendien blijkt uit onze gegevens en initiële training dat tolken zelf ook niet zeker zijn over hoeveel culturele informatie ze moeten verstrekken in opnamegesprekken. Deel 9 van het adviesdocument legt uit wat passend is voor zowel AMHP’s als tolken om in overweging te nemen als het gaat om culturele bemiddeling. Het biedt richtlijnen voor zowel AMHP’s als tolken om hen te helpen het delicate evenwicht te bewaren van wanneer en hoe culturele uitleg te geven.

10. De volledige client reis 

De noodzaak aan tolkbemiddeling kan verder gaan dan enkel het MHAA-gesprek. Dit kan implicaties hebben voor zowel de AMHP, wiens verantwoordelijkheid het is om tolken te boeken, als de tolk die geboekt is voor het opnamegesprek. Het onderzoek dat ten grondslag ligt aan het adviesdocument heeft aangetoond dat er beperkingen kunnen zijn met betrekking tot de hoeveelheid tijd waarvoor een tolk is geboekt en/of dat er een gebrek aan inzicht is met betrekking tot de tolkbehoeftes van de client gedurende andere momenten die gerelateerd zijn aan het MHAA-gesprek. In Deel 10 van het document benoemen we enkele aanvullende overwegingen die misschien niet in alle gevallen van toepassing zijn, maar die tenminste overwogen moeten worden.

11. Debriefing

Een debriefing is een kort, informeel gesprek tussen professionals dat plaatsvindt na een MHAA-gesprek en nadat de uitkomst aan de client is meegedeeld. Het doel van een nabespreking is het creëren van een ruimte voor reflectie op het algehele proces, de effectiviteit van interdisciplinair werken, de specifieke taal- en culturele uitdagingen die de ontmoeting met zich meebracht, en eventuele kwesties die invloed hebben op het welzijn van de betrokken professionals.
Ons onderzoek suggereert dat tolken zeer zelden nabesprekingen hebben met professionals uit andere vakgebieden, waaronder AMHP’s. Deel 11 van het adviesdocument geeft inzicht in waarom zelfs een kort nagesprek veel voordelen kan bieden voor beide professionals. AMHP’s kunnen een veilige ruimte creëren voor tolken om hun behoeften te uiten, hen coping strategieën aanbieden, en eventuele behoeften bespreken om te helpen met het verwerken van de situatie (‘containment’). Tegelijkertijd toont ons onderzoek aan dat een nabespreking behulpzaam kan zijn bij het invullen van het AMHP-rapport/formulier, omdat eventuele uitdagingen in het tolkproces, willekeurig welke aspecten, kunnen worden genoteerd. Soms is het niet haalbaar om het tijdens het gesprek hierover te hebben, dus kunnen ze aangehaald worden in de nabespreking. Dit is ook nuttig voor toekomstige situaties.

12. Problemen m.b.t. documentatie

Het documenteren van een MHAA-gesprek (voor welke ‘the Approved Mental Health Professional’s report form’ gebruikt wordt) heeft sterke regionale/nationale variatie omdat er geen uniform sjabloon of gestandaardiseerde vereisten voor handen zijn. Het ontbreken van deze uniforme documentatie maakt het erg moeilijk om te identificeren waar eventuele verschillen kunnen bestaan in het verloop of de uitkomst van het MHAA-gesprek die toe te schrijven zijn aan het feit dat het gesprek getolkt is. Ons onderzoek heeft aangetoond dat op lokaal niveau informatie over voorkeurstolken, problemen die zich kunnen hebben voorgedaan in het MHAA-gesprek gerelateerd aan tolken/taalgebruik, en beproefde goede werkwijzen (‘good/best practices’) soms worden geregistreerd, maar niet consistent. Deel 12 van het adviesdocument geeft een overzicht welke informatie kan worden gedocumenteerd door AMHP’s na afronding van een opnamegesprek.

 

13. Bestuur, verantwoording en bescherming 

In ons onderzoek zijn een aantal uitdagingen naar voren gekomen rondom het bestuurlijke kader, welke hoofdzakelijk vier thema’s bevatten: regulatie, vertrouwelijkheid, bescherming en beoordeling op afstand. Er zijn handelsrichtlijnen (‘good practices’) voor elk van deze thema’s die worden uiteengezet in Deel 13 van het adviesdocument. Met name heeft ons onderzoek aangetoond dat ‘tolken op afstand’ in zijn vele verschillende vormen moeilijkheden kan opleveren in een MHAA-situatie en dat er zorgvuldig afgewogen moet worden wat de mogelijke impact is op de uitkomst van een opnamegesprek wanneer er ‘tolken op afstand’ wordt overwogen.

RESOURCE R1 

Introductie bij de gesimuleerde ‘best practice’ video’s 

Als onderdeel van het project zijn vier Mental Health Act Assessment-gesprekken gesimuleerd en gefilmd. Deze zijn om drie redenen gefilmd:

1. Om visuele voorbeelden te geven van goede en minder goede handelswijzen en gedragingen van AMHP’s en tolken gedurende een MHAA-gesprek. 
2. De simulaties werden gebruikt bij verdere data verzameling gedurende online focus groepen met AMHP’s, tolken en cliënten om discussies over wat goede en niet zo’n goede handelswijzen kunnen zijn te stimuleren. 
3. Om vrij toegankelijk trainingsmateriaal beschikbaar te stellen, zowel voor het opleiden als nascholen van AMHP’s en tolken. 

Elke simulatie is gecreëerd met behulp van een scenario ontwikkeld door het INforMHAA-onderzoeksteam, gebaseerd op zowel onze eigen ervaringen als praktijkbeoefenaars (AMHP’s en tolken) als de authentieke ervaringen die met ons zijn gedeeld door AMHP’s, tolken en cliënten in onze enquêtes en interviews.

Elke video bevat professionele acteurs die de rol van client of ouder spelen, en een echte AMHP. In drie van de scenario’s is ook een professionele tolk opgenomen. In drie van de scenario’s speelde ook een lid van het INforMHAA-onderzoeksteam of adviesgroep de rol van een medisch professional. 

In elke video werden de AMHP en tolk specifiek aangestuurd om vragen te stellen/beslissingen te nemen of te tolken op een manier die de belangrijkste uitdagingen benadrukt die kunnen ontstaan in MHAA-gesprekken. Dit is geen weerspiegeling van de kwaliteit van hun vaardigheden als AMHP’s of tolken in de echte praktijk en vormen geen grond om te herhalen. Wij zijn de AMHP’s en tolken dankbaar dat ze bereid waren om bij gelegenheden niet hun gebruikelijke uitstekende praktijk te demonstreren (!) 

Het doel van het creëren van de scenario’s is om voorbeelden van goede en minder goede handelspraktijken te illustreren, om zo discussie te stimuleren over de beste gedragingen voor AMHP’s en tolken in hun samenwerking.

 

Twee manieren om de gesimuleerde scenario’s te gebruiken 

Wij gebruiken de scenario’s op twee verschillende manieren: 

• Ten eerste kunnen de scenario’s gebruikt worden door zich te richten op het tolkproces met gerichte aandacht voor de interacties tussen de tolk, de AMHP en de client. De video’s die we hebben gemaakt, zijn te downloaden van de INForMHAA-website en details over waar ze te vinden zijn, zijn te vinden in bron R3. Bron R4 geeft aanwijzingen over hoe de video’s kunnen worden gebruikt in tolktraining of gezamenlijke tolk/AMHP-training. 

Ten tweede kan men de geschreven informatie/scripts gebruiken die we hebben gecreëerd welke de improvisatie van de acteurs in de scenario’s ondersteunde. De semi-gescripte scenario’s kunnen op zichzelf nuttig zijn voor trainingsdoeleinden. In deze versies is meer detail over de achtergrond en juridische vraagstukken opgenomen. Ze zijn geschikt voor AMHP-opleidingsdoeleinden, maar ook voor gezamenlijke AMHP/tolk nascholingen. Deze zijn te vinden in bron R2, met verdere achtergrondinformatie bij elk scenario en hoe ze kunnen worden gebruikt in training.